Jeden z koordynatorów wyjaśnił nam w jakim porządku i odstępach kopać doły, a potem wkładaliśmy w nie sadzonki. I o ile na początku było trochę zamieszania i chaosu, to po chwili zaczęliśmy super współpracować. Ktoś kopał doły (głównie chlopaki), ktoś sadził, ktoś donosił sadzonki, a ktoś inny zbierał foliowe worki po drzewkach. Super było widzieć potem naszą pracę. Bardzo byłam z nas dumna.
Tak nam to sprawnie poszło, że zdążyliśmy jeszcze przed obiadem zabrać psy ze schroniska na spacer.
Po obiedzie znów zapora ogniowa, tym razem grabiliśmy w kopce skoszoną trawę i liście. Zrobiło się tak potwornie gorąco, że co poniektórzy dostali trochę na głowę i zaczęli się rzucać zaschnietą słoniową kupą. Każda zabawa jest dobra, żeby sobie zrobić przerwę... ;).
Na kolację dla słoni, oprócz trzciny cukrowej i bananów, cięliśmy jeszcze maczetami liście bananowców z łodygami (mają mnóstwo wody). Spore wyzwanie, trochę się mordowałam, dopóki Mix mi nie pokazał triku z dźwignią - na uciętym kawałku pnia kładzie się w poprzek dużą łodygę bananowca i dziabie maczetą z całej siły koniec wiszący w powietrzu. Dało radę! I słonice pożarły potem to wszystko w kwadrans.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz