[135.] Battambang

Przyznaję, że jechałam do Battambang (drugie co do wielkości miasto w Kambodży, niedaleko granicy z Tajlandią) z pewnym wyobrażeniem.

Naczytałam się o kolonialnej architekturze, swoistej atmosferze miasta położonego nad rzeką. Tymczasem... rzeczywistość okazała się troszkę inna. Nie to żebym była zupełnie rozczarowana, bo Battambang jest miłą odmianą od szalonego i turystycznego Siem Reap, ale z tym urzekającym kolonialnym klimatem też bym nie przesadzała. Owszem, nad bulwarem znajduje się trochę stylizowanych na tamten czas domów, może nawet pozostały z tamtych lat, ale przykryte reklamami, jak na zdjęciu obok, i dostosowane do współczesnych mieszkańców, całkowicie straciły swój charakter.

Kambodżanie w ogóle dość niefrasobliwie podchodzą do estetyki i porządku. Byłam dziś w jedynym muzeum w mieście, niby historycznym, bo obejmującym głównie fragmenty reliefów i rzeźb ze świątyń,  a tu jakieś kubły ze śmieciami pomiędzy eksponatami, jakieś puste cokoły bez rzeźb, ale z podpisami. Za to sporo eksponatów bez podpisów, powstawianych bez chronologii, bez ładu i składu. Wszystko zakurzone, bo obok plac budowy. Za to wszyscy się uprzejmie uśmiechają!

Jeden z mnisich budynków koło pagody 

Powłóczyłam się po mieście, zajrzałam za jedną  bramę, zwabiona piękną pagodą, a tam szkoła dla mnichów na świeżym powietrzu i obok jednego budynku suszą się ich pomarańczowe szatki. Zachwyciłam się też jedną ścieżką zdrowia nad rzeką, bo obok sprzętów podobnych jak u nas, była jeszcze ścieżka wysadzana różnej wielkości kamykami . Chodziła po niej boso para staruszków i zachęcali, by się do nich przyłączyć. Może jutro?

Wieczorem wybrałam się jeszcze na drugi spacer, z Julie, którą poznałam na lotnisku w Kantonie. Omawiałyśmy plany na kolejne dni i relacjonowałyśmy, co sie wydarzyło do tej pory, i doszłyśmy do wniosku, że Kambodża jest jednak niesamowita - z takim apetytem na rozwój, taką siłą do przetrwania. Tylko robi się trochę smutno patrząc na tę powszechną biedę. I aż ciśnie się pytanie, kto jest beneficjentem tych 2 mln turystów rocznie, którzy kupują wizę za 30 USD, tak na dzień dobry..., a potem przecież jeszcze zostają minimum kilka dni. Także tak...

Acha, zaczynam mieć już przesyt ryżu, przerzucam się od jutra na noodle ;).

Na straganie w dzień targowy...